Lange tijd werden autisme en seksualiteit als losstaande, onverenigbare begrippen gezien. Cliënten werden als aseksuele wezens beschouwd en werd er al aandacht besteed aan seksualiteit, dan uitsluitend om ongewenste uitingen van cliënten te beheersen. Onder invloed van de ontwikkelingen in de zorg, waarin rehabilitatie het leidmotief is, ligt de nadruk steeds meer op het verbeteren van levenskwaliteit. Seksuele en intieme wensen en behoeften worden steeds meer gezien als gerechtvaardigde behoeften. Om in te spelen op de vragen die door dit nieuwe perspectief ontstaan, ontkomt de zorg er niet aan om na te denken over de consequenties van dit perspectief voor het zorgaanbod. Beleidsstukken waarin het recht van cliënten op de seksuele behoeften als vanzelfsprekend worden aangemerkt, zijn er voldoende. Maar de praktijk is weerbarstig en de werkers in de zorg worden voor onverwachte vragen en dilemma's gesteld.
Overal in Nederland en België ontstaan initiatieven die een antwoord willen geven op gestelde vragen. Het is zeer gewenst dat de ervaringen die hulpverleners opdoen, gebundeld en gedeeld worden. In dit licht dient ook de rechtvaardiging van deze symposiumbundel gezien te worden. Het is een bundeling van inzichten, visies, handvatten voor vaardigheden en concrete initiatieven van werkers die het domein van seksualiteit en autisme al langer verkend hebben. De bundeling heeft niet de pretentie het antwoord op alle vragen te geven. Het wil een aanzet zijn om het lot van mensen die lijden aan een autistische stoornis met de bestaande kennis en vaardigheden te verbeteren.