Over ontmaagding wordt gesproken wanneer een man of een vrouw voor het eerst geslachtsgemeenschap heeft. Op dat moment is men dus geen maagd meer. Vroeger werd onder de term ontmaagding het scheuren van het maagdenvlies bij de vrouw verstaan (defloratie). Dat idee is echter weerlegd door de moderne medische wetenschap. Nu is het een synoniem voor de eerste geslachtelijke betrekkingen van zowel de man als van de vrouw.
Het maagdenvlies of hymen is een randje weefsel dat meestal bij jonge vrouwen als een soort kraagje rond de ingang van de vagina aanwezig is. Het maakt deel uit van de vulva (het uitwendige deel van de geslachtsorganen). Het maagdenvlies sluit de ingang van de inwendige geslachtorganen deels af en is vaak sikkelvormig en dun. De wetenschappelijke benaming hymen verwijst naar de naam van de god van het huwelijk in de Griekse mythologie. Het begrip maagdenvlies wordt omgeven door mythen en misverstanden.
Bij interseksualiteit vertoont een lichaam zowel mannelijke als vrouwelijke kenmerken. Er kan onderscheid gemaakt worden tussen het fenotypische geslacht (uitwendig man of vrouw), het gonadale geslacht (het geslacht op basis van de aanwezige gonaden (eierstok of teelbal)), het genetische geslacht (aanwezigheid van X- en/of Y-chromosomen) en de gender-identiteit (tot welk geslacht iemand zichzelf voelt te behoren) en deze kunnen in vele combinaties met elkaar voorkomen.
Het androgeenongevoeligheidssyndroom, afgekort tot AOS, is een aangeboren afwijking waardoor iemand niet of onvoldoende reageert op mannelijke geslachtshormonen (androgenen). Het DNA van mannen en vrouwen verschilt doordat mannen een X- en een Y-chromosoom hebben en vrouwen twee X-chromosomen. Vanaf de achtste week van de zwangerschap gaan embryo's met XY-chromosomen veel androgenen produceren, waardoor ze mannelijke geslachtskenmerken ontwikkelen. Embryo's met AOS hebben XY-chromosomen, maar reageren niet op de mannelijke geslachtshormonen.
Gender staat voor de gedrags- en identiteitsaspecten van sekse, ter onderscheiding van lichamelijke en biologische aspecten.Het begrip gender wordt gebruikt in veel verschillende contexten en het is een politiek beladen begrip, waardoor de betekenis onstabiel is. Maar in de meest algemene definitie refereert gender aan de gevarieerde en complexe afspraken tussen mannen en vrouwen. Het begrip omvat de organisatie van reproductie, de seksueel bepaalde scheidingen van toegang tot de arbeid en de zorg voor kinderen en de culturele definities van mannelijkheid en vrouwelijkheid.
Transgenderisme is een gedragspatroon van een persoon die door het leven gaat als iemand van het andere dan het biologische geslacht of tussen man en vrouw in balanceert. De transgenderist heeft echter geen geslachtsveranderende, operatieve ingreep gehad of vindt deze achteraf niet bepalend voor het gendergevoel; de meesten zijn de ingreep ook niet van plan, doch soms kan een gedeeltelijke verandering al plaatsvinden door hormoongebruik.
Androgynie komt van het Grieks voor man: aner en vrouw: gyne. Androgynie kan men op drie verschillende manieren omschrijven: Zich androgyn voelen: een persoon die zich niet mannelijk en niet vrouwelijk voelt, zich juist mannelijk èn vrouwelijk voelt of iemand die gevoelsmatig tussen beide seksen staat. Androgyn zijn uit vrije wil: een persoon die zich niet wenst te conformeren aan de tweedeling man-vrouw. Dit kan verschillende redenen hebben, bijvoorbeeld een spirituele, wat tot ver in de oudheid terug gaat.
Mensen die beschikken over zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen worden soms ook tweeslachtig genoemd. Het probleem ontstaat vóór de geboorte, door een chromosomale afwijking of een hormonale afwijking. Er wordt onderscheid gemaakt tussen ‘echte’ tweeslachtigheid, die zowel eierstokken als testes hebben en ‘pseudo’-tweeslachtigheid, die òf eierstokken òf testes hebben. Zowel de ‘echte’ als de ‘pseudo’-tweeslachtigheid kunnen zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken hebben. Tegenwoordig wordt de naam hermafrodiet niet meer gebruikt voor mensen.
Het syndroom van Klinefelter of klinefeltersyndroom is een genetische aandoening bij de man waarbij hij in zijn cellen ten minste een X-chromosoom te veel heeft. Het syndroom komt in meer varianten voor, waarvan de eenvoudigste 47,XXY-karyotype heet, dat wil zeggen dat er 47 chromosomen per cel zijn waarvan XXY de geslachtchromosomen zijn. Deze variant wordt daarom ook wel het XXY syndroom genoemd. De klinefeltervarianten 48,XXXY en 49,XXXXY met nog meer X-chromosomen teveel hebben vergelijkbare klinische beelden.[1] Het beeld werd voor het eerst beschreven door Harry Klinefelter in 1942.
Een afrodisiacum (meervoud: afrodisiaca) is een middel dat wordt gebruikt met het doel de geslachtsdrift te stimuleren. Het woord is afgeleid van de naam van Aphrodite, de godin van de vruchtbaarheid, de zinnelijke liefde en de schoonheid in de Griekse mythologie. Van veel afrodisiaca is de werking niet bewezen. Van knoflook en ginseng is uit proeven bekend dat ze de hormoonspiegel verhogen. Van alcohol is bekend dat het remmingen wegneemt. Sommige stoffen, zoals Spaanse vlieg, zijn werkzaam bij dieren, maar giftig en daarom verboden.
